กฎหมายใหม่ห้ามพ่อค้าของชำชาวฝรั่งเศสทิ้งอาหารที่เหลือ

สมัชชาแห่งชาติของฝรั่งเศสในสัปดาห์นี้ได้ลงมติเกี่ยวกับนโยบายใหม่ที่จะไม่ให้ของเสียเป็นศูนย์ ซึ่งจะกำหนดให้เครือข่ายซูเปอร์มาร์เก็ตทุกแห่งเปลี่ยนอาหารที่เหลือเป็นอาหารสัตว์ พลังงาน หรือปุ๋ยหมัก หรือบริจาคเพื่อการกุศล ในท้ายที่สุด รัฐบาลหวังที่จะหั่นเศษอาหารให้เหลือครึ่งหนึ่งภายในปี2568จนถึงปัจจุบัน โซ่จำนวนมากได้ทิ้งอาหารลงในถังขยะและ “ฟอกขาว” เพื่อไม่ให้ใครรับได้อีก ตอนนี้ร้านขายของชำคาดว่าจะเซ็นสัญญากับองค์กรการกุศลต่าง ๆ เพื่อให้อาหารนั้นมีชีวิตใหม่

ชายผู้ต่อสู้เพื่อกฎหมายนี้ สมาชิกสภาเมืองสมควรได้รับเครดิต

อย่างมากสำหรับการจากไปในที่สุด รัฐบาลก็อนุมัติให้เราหาห้องพักในโรงแรม และเมื่อเราเดินเข้าไปในห้องนั้น จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่า: ผู้ชายห้าคน ผู้หญิงคนหนึ่ง. สองเตียง ห้องเล็ก. ฉันได้รับแจ้งจาก “ผู้นำ” ของเรา (ก่อนที่คุณจะออกจาก MEPS ที่เก่าแก่ที่สุดของกลุ่มจะได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ “ผู้นำ” 

จนกว่าคุณจะไปถึงจุดหมายปลายทางสุดท้ายของ

 ว่าฉันจะมีเตียงหนึ่งเตียงและคนอื่น ๆ จะเข้าใจ ที่จริงฉันประท้วงเรื่องนั้นเพราะฉันรู้ว่าทุกคนเหนื่อยแค่ไหน ฉันหมายถึง กระบวนการรับทหารทั้งหมดเป็นประสบการณ์ที่ยาวนาน รุกราน น่าเบื่อ และมักจะอดหลับอดนอน ดังนั้นฉันจึงรับรองกับพวกเขาว่าฉันโอเคที่จะแชร์เตียง

ฉันถูกคัดค้าน ฉันนอนคนเดียว

เราก็สนุกดี เรานั่งดูทีวีและหัวเราะอยู่นานวันรุ่งขึ้น ฉันก็นิสัยเสียอีกแล้ว เนื่องจากเราต้องเดินทางไปบนเครื่องบินในวันรุ่งขึ้นและมีที่ว่างไม่เพียงพอ จึงต้องมีคนมาชนชั้นเฟิร์สคลาส อีกครั้งผู้นำของเราเลือกฉัน ฉันไม่ได้ประท้วงครั้งนี้…ขณะที่ฉันรู้สึกซาบซึ้งในที่นั่งที่กว้างขวางขึ้นพร้อมกับผ้าห่มอุ่น ๆ และยิ้มทักทายกับคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ฉัน ฉันคิดว่าฉันอาจจะได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ก่อนที่ฉันจะพบกับความเครียด

ที่รอฉันอยู่ในเท็กซัสอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ฉันผิดไป. 

เพื่อนบ้านของฉันต้องการพูดคุย ฉันเดาว่าหลังจากหนึ่งสัปดาห์ของการนอนหลับน้อยมากและความเครียดมากมาย ความอ่อนล้าของฉันก็ชัดเจน บางทีเสื้อผ้าที่ฉันใส่มานานก็มีกลิ่นมากกว่าที่ควรจะเป็น… หรือบางทีความไร้เดียงสาแสนหวานของฉันผสมกับความอ่อนล้าและเสื้อผ้าสกปรกทำให้เพื่อนบ้านของฉันทึ่งกับความยุ่งเหยิงเล็กๆ นี้ของคนที่นั่งข้างเธอในชั้นหนึ่ง เธออยากรู้เรื่องราวของฉัน

ฉันเหนื่อยเกินกว่าจะสวมหน้ากากทางสังคม 

ฉันก็เลยเล่าให้ฟังว่าฉันมานั่งข้างเธอในวันที่หิมะตกมากเพื่อบินจากเซนต์หลุยส์ไปซานอันโตนิโอ ฉันเล่าเรื่องที่สะเทือนใจให้เธอฟังในวันที่แม่เมามายไล่ฉันออกไป ฉันบอกเธอเกี่ยวกับอพาร์ตเมนต์ที่ฉันพบและวิธีที่ฉันไม่ต้องการให้มันเป็นชีวิตของฉัน ฉันบอกเธอเกี่ยวกับวันที่เสียเกียรติอย่างที่สุดก่อนหน้านี้ในสถานี MEPS สาบานว่าจะรับกองทัพอากาศ…. เมื่อเธอดูใบหน้าที่อ่อนล้าและเหนื่อยล้าของฉันเล่าเรื่องนี้ ฉันก็เห็นเธออ้าปากค้าง

Credit : ตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ / สล็อตเครดิตฟรี