เว็บตรง / บาคาร่าเว็บตรง การเจาะเครื่องถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก (MRI) อาจเป็นเรื่องน่ากลัว บรรยากาศที่อึดอัดซึ่งประกอบกับเสียงเคาะที่บางครั้งก็ดังกว่าสะพานลอยของเครื่องบิน อาจทำให้ตกใจแม้กระทั่งผู้ที่สบายใจกับการทำหัตถการ เด็กมักอ่อนไหวต่อความกลัวเหล่านี้ ด้วยเหตุนี้ อัตราความล้มเหลวในการสแกน MR อาจสูงถึง 50% ในเด็กเล็ก ช่างเทคนิค MR ใช้วิธีง่ายๆ
หลายวิธีในการเบี่ยงเบนความสนใจของผู้ป่วย
ระหว่างการถ่ายภาพ ซึ่งรวมถึงระบบโสตทัศนูปกรณ์ ซึ่งพวกเขายังสามารถใช้เพื่อกระตุ้นการทำงานของสมองสำหรับการสแกนด้วย MRI เชิงหน้าที่ อย่างไรก็ตาม เทคนิคเหล่านี้ไม่สามารถขจัดความรู้สึกของการเข้าสู่ MRI หรือบรรเทาความรู้สึกสั่นสะเทือนที่เกิดขึ้นระหว่างการทำงานได้ ทีมวิจัยซึ่งมีศูนย์กลางอยู่ที่ King’s College London ได้จินตนาการถึงเทคโนโลยีที่จะนำผู้ป่วยเข้าสู่สภาพแวดล้อมของเกม ทำให้พวกเขาเสียสมาธิ และแม้กระทั่งแทนที่ความรู้สึกเหมือนอยู่ในเครื่อง MRI ทีมงานซึ่งนำโดยผู้เชี่ยวชาญ MRI Kun Qian , Tomoki ArichiและJo Hajnalได้เผยแพร่ผลการศึกษาใน รายงาน ทางวิทยาศาสตร์
กลุ่มได้ตรวจสอบระบบความเป็นจริงเสมือน (VR) ที่แทนที่ฉากภาพที่มองเห็นโดยผู้ป่วยด้วยเนื้อหาที่ดื่มด่ำและปรับแต่งเพื่อพยายามบรรเทาโรคกลัวที่แคบและช่วยให้การสแกนกลุ่มเสี่ยงเช่นเด็กมีประสิทธิภาพมากขึ้น ระบบประกอบด้วยชุดหูฟังที่พิมพ์ 3 มิติ โปรเจ็กเตอร์ และกล้องที่เข้ากันได้กับ MRI หลายตัวที่ใช้บันทึกการเคลื่อนไหวของดวงตาของผู้ป่วย กล้องอนุญาตให้วัตถุควบคุมสภาพแวดล้อม VR โดยใช้การติดตามการจ้องมอง
ระบบ VR ใช้การติดตามการจ้องมองติดตามดวงตา: ระบบ VR สามารถใช้ข้อมูลการติดตามการมองเพื่อกระตุ้นการโต้ตอบในโลกเสมือนจริงด้วยการระบุมุมตาของผู้ป่วยระบบติดตามการมองทำหน้าที่เป็นหัวใจสำคัญของระบบ VR เนื่องจากช่วยให้สามารถควบคุมสภาพแวดล้อมได้โดยไม่ต้องเคลื่อนไหวร่างกาย ขั้นแรก กล้องจะเก็บภาพดวงตาของผู้ป่วยและพื้นที่โดยรอบ จากนั้นคอมพิวเตอร์จะระบุพิกัดของมุมตาและรูม่านตาของภาพเหล่านี้ และป้อนข้อมูลนี้ลงในอินเทอร์เฟซการโต้ตอบแบบก้าวหน้า
จากนั้น ผู้ป่วยจะปรับเทียบระบบโดยดูที่จุดต่างๆ
บนหน้าจอ พิกัดการจ้องมองของพวกเขาในช่วงเวลาเหล่านี้ถูกป้อนเข้าสู่แบบจำลองการถดถอย ซึ่งได้รับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง ปรับปรุงความทนทานขณะโต้ตอบกับฉาก ผู้เข้าร่วมรายงานการเบี่ยงเบนความสนใจเมื่อเล่นวิดีโอเกมมากกว่าที่พวกเขาทำในขณะที่ดูภาพยนตร์ และไม่มีอาสาสมัครใดที่จำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนจากผู้ดูแลขณะสำรวจระบบ
นักวิจัยตั้งข้อสังเกตว่าการรักษาความสอดคล้องกับสิ่งเร้าทางกายภาพภายนอกมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อประสบการณ์การแช่ตัวของอาสาสมัคร ดังนั้น นอกเหนือจากสิ่งเร้าภาพและเสียงมาตรฐานจากระบบ VR แล้ว ระบบยังได้รวมสิ่งเร้าภายนอกเข้ากับโครงเรื่องและการทำงาน ตัวอย่างเช่น ระบบได้รวมเอาเสียงเคาะและการสั่นสะเทือนของเครื่องสแกน MRI เข้าไว้ด้วยกัน โดยการแนะนำตัวละครในการก่อสร้างเข้าไปในที่เกิดเหตุ ซึ่งเครื่องมือนี้มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดการรบกวนดังกล่าว หากผู้ทดลองจ้องมองไปที่ตัวละครเหล่านี้ พวกเขาขอโทษที่ก่อกวน
นอกจากนี้ เพื่อให้ผู้ใช้ดื่มด่ำกับสภาพแวดล้อมเสมือนจริงอย่างเต็มที่ตั้งแต่เริ่มต้น ระบบจะซิงโครไนซ์สภาพแวดล้อมกับการเคลื่อนไหวของตารางผู้ป่วยที่เลื่อนเข้าไปในช่องเจาะ ด้วยวิธีนี้ ผู้เข้าร่วมการศึกษาจึงตั้งข้อสังเกตว่าพวกเขาถูกทิ้งไว้โดยไม่รู้สึกว่าเข้าไปในช่องเจาะเครื่องสแกนเลยด้วยซ้ำ
เทคโนโลยีนี้แสดงให้เห็นถึงศักยภาพที่จะทำหน้าที่เป็นเสมือนการหลบหนีที่น่าสนใจและมีส่วนร่วมสำหรับผู้ป่วยที่ต้องการการสแกนด้วย MRI นักวิจัยเรียกร้องให้มีการทดสอบระบบ VR ในเชิงลึกมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการรวมการสอบ MRI เต็มรูปแบบและการศึกษาอย่างเป็นระบบกับเด็ก
ผู้เขียนของการศึกษาปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับข้อเสนอแนะนี้ โดยกล่าวเพียงว่า “ยังคงต้องมีการวิเคราะห์อย่างรอบคอบ” การตอบสนองของ Stenflo คือการชี้ให้เห็นว่าการสังเกตใหม่แสดงให้เห็นว่ารูปร่างโปรไฟล์ D 1 ที่มีโพลาไรซ์นั้น แตกต่างกันไปตามตำแหน่งเชิงพื้นที่บนดวงอาทิตย์ และในบางแห่งจะมีโพลาไรซ์สุทธิมากกว่าที่อื่น “ผู้เขียนเลือกโปรไฟล์ D 1
ที่สังเกตโดยเฉพาะ และแสดงให้เห็นว่าสามารถอธิบายได้
ในแง่ของทฤษฎีของพวกเขาเมื่อพิจารณาโครงสร้างสเปกตรัมของรังสีที่สูบฉีดในกระบวนการกระเจิง” Stenflo กล่าว “แม้ว่าจะเป็นผลที่มีนัยสำคัญ แต่พวกเขายังไม่ได้แสดงให้เห็นว่าทฤษฎีนี้สามารถให้คำอธิบายที่สอดคล้องกันของโปรไฟล์ D 1 ที่สังเกตได้ทุกประเภท”
อย่างไรก็ตาม Stenflo ยกย่องเอกสารฉบับนี้ว่าเป็นก้าวต่อไปสำหรับภาคสนาม ในอดีต เขาตั้งข้อสังเกตว่า ความขัดแย้ง D 1ถูกมองว่าเป็นปัญหานอกกรอบ ขณะนี้กล้องโทรทรรศน์สุริยะรุ่นใหม่กำลังทำให้โพลาไรซ์ของการปล่อยพลังงานแสงอาทิตย์สามารถสังเกตได้มากขึ้น Stenflo คิดว่านักดาราศาสตร์เริ่มชื่นชมที่เส้น D 1ให้การวินิจฉัยการเข้าถึงสนามแม่เหล็กที่ซับซ้อนซึ่งควบคุมการเปลี่ยนแปลงและความร้อนของโคโรนาสุริยะ “ความละเอียดของเส้นขนานสุริยะสองทศวรรษที่จัดทำโดยเอกสารฉบับปัจจุบันเป็นขั้นตอนสำคัญในการเคลื่อนย้ายฟิสิกส์กระเจิงแบบโพลาไรซ์ไปสู่กระแสหลักของฟิสิกส์สุริยะ” เขากล่าวสรุป
ดังที่ Oyama ชี้ให้เห็น เหตุการณ์เหล่านี้อาจเป็นสัญญาณรบกวน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นิวตริโนที่เกิดจากรังสีคอสมิกที่อีกฟากหนึ่งของโลก แต่นิวตริโนในพื้นหลังนั้นหายาก อันที่จริงเขากล่าวว่าข้อมูล Kamiokande-II และ IMB แสดงให้เห็นว่าไม่มีนิวตริโนดังกล่าวแม้แต่ตัวเดียวที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในหน้าต่างเชิงพื้นที่และเวลาที่เขาเลือก เมื่อรวมความน่าจะเป็นส่วนบุคคลที่แต่ละเหตุการณ์จากสี่เหตุการณ์เป็นเบื้องหลัง เขาคำนวณว่าโอกาสที่เหตุการณ์จะไม่เกิดขึ้นใน SN1987A จะเท่ากับ 0.27%
“หลักฐานแรก”
เขาสรุปว่า เหตุการณ์เหล่านี้ “อาจเป็นหลักฐานแรกของนิวตริโนพลังงานสูงจากการระเบิดของซุปเปอร์โนวา”
เหตุใดเขาจึงเพิ่งเผยแพร่การวิเคราะห์นี้ Oyama กล่าวว่าทั้งความร่วมมือของ Kamiokande-II หรือ IMB ไม่ได้พิจารณาการตรวจพบตามลำดับว่าเป็นหลักฐานที่มีนัยสำคัญทางสถิติ และพวกเขาเรียนรู้เฉพาะข้อมูลของคู่กรณีเมื่อสมาชิก IMB บางคนไป เพื่อทำงานในประเทศญี่ปุ่นในปี 2547 แต่ถึงกระนั้น ณ จุดนั้นยังไม่มีการประกาศใด ๆ และเขาบอกว่าเขารอจนกระทั่งโคชิบะถึงแก่กรรมในเดือนพฤศจิกายนปีที่แล้วเพื่อเผยแพร่ผลลัพธ์ต่อสาธารณะ
ในการทำเช่นนั้น โอยามะก็ยื่นคอออกมา เขาปล่อยกระดาษหลังจากที่ได้ลองและล้มเหลวเพื่อเกลี้ยกล่อมสมาชิกที่เหลือของความร่วมมือทั้งสองให้ออกสิ่งพิมพ์ร่วมกัน อันที่จริง อดีตเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งจาก Kamiokande-II ไม่เห็นด้วยกับวิธีการวิเคราะห์ที่ทำ โดยอ้างว่าอาศัยการคำนวณทางสถิติแบบ a-posteriori เว็บตรง / บาคาร่าเว็บตรง
