เพื่อให้เข้าใจถึงข้อตกลงที่บรรลุในการประชุมสุดยอดด้านสภาพอากาศ COP26ที่เมืองกลาสโกว์เมื่อต้นเดือนนี้ สิ่งสำคัญคือต้องสำรวจว่าการเคลื่อนไหวด้านสภาพอากาศเติบโตและเปลี่ยนแปลงอย่างไรตั้งแต่ข้อตกลงปารีสในปี 2558 นักเคลื่อนไหวด้านสภาพอากาศมีบทบาทสำคัญ พวกเขายังคงกดดันรัฐบาลให้ปฏิบัติตามคำมั่นสัญญาที่ปารีสและเพิ่มความทะเยอทะยานในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า กลุ่มภูมิอากาศใหม่และทรงพลังสองกลุ่ม ได้แก่ Fridays for Future and Extinction Rebellion มีความสำคัญเป็นพิเศษ
การวิจัยของเราชี้ให้เห็นว่าพวกเขาได้สนับสนุนรูปแบบและยุทธวิธี
ใหม่ๆ ของการเคลื่อนไหว และยังต่อสู้กับการเหยียดเชื้อชาติในกลุ่มของพวกเขาเอง ความโดดเด่นและวิวัฒนาการของทั้งสองกลุ่มนี้บอกเรามากมายเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวด้านสภาพอากาศร่วมสมัยและทิศทางที่น่าจะเป็นไปได้
Fridays for Future ประสบความสำเร็จในการระดมผู้คนนับล้านทั่วโลก การวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าพวกเขาระดมผู้คนอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าจะออนไลน์มากกว่าตามท้องถนน ในช่วงการล็อกดาวน์ของโควิด
กบฏการสูญพันธุ์ได้ทำให้การกระทำโดยตรงเป็นปกติและการใช้การหยุดชะงักทางเศรษฐกิจผ่านการอารยะขัดขืนโดยการยึดครองพื้นที่ในลอนดอน ดาร์เอสซาลาม เม็กซิโกซิตี้ และโรม เมื่อเร็ว ๆ นี้ พวกเขาเกาะติดบันไดของรัฐสภานิวซีแลนด์เพื่อประท้วงนโยบายสภาพอากาศที่น่าเบื่อของนิวซีแลนด์
ทั้งสองกลุ่มนี้เป็นตัวอย่างการเปลี่ยนแปลงของการเคลื่อนไหวด้านสภาพอากาศในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา เทคโนโลยีดิจิทัลช่วยให้เกิดการเคลื่อนไหวทางดิจิทัลแบบกระจาย การจัดระเบียบที่เกิดขึ้นรอบ ๆ เป้าหมายหลัก แต่ช่วยให้นักเคลื่อนไหวในท้องถิ่นสามารถพัฒนาข้อความและกลวิธีที่เกี่ยวข้องกับบริบทในท้องถิ่นของตนมากที่สุด
กลุ่มการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ 350.org เป็นผู้บุกเบิกการจัดระเบียบทางดิจิทัลรูปแบบนี้ในปี 2552 โดยมีวันรณรงค์เรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลก โครงสร้างแบบกระจายอำนาจนี้หมายความว่าทุกคนสามารถมีส่วนร่วมได้จากทุกที่
การจัดระเบียบแบบกระจายยังช่วยให้กลุ่มนักเคลื่อนไหวด้านสภาพ
อากาศมีความครอบคลุมมากขึ้น การสัมภาษณ์ที่เราดำเนินการกับนักเคลื่อนไหว Fridays for Future แนะนำว่ากลุ่มนี้รวมถึงมุมมองทางการเมืองที่หลากหลายในหมู่คนหนุ่มสาวที่มีใจรักในการปกป้องสิ่งแวดล้อมและเรียกร้องให้รัฐบาลรับผิดชอบต่อข้อตกลงปารีส
ในการแนะนำกลยุทธ์ใหม่เหล่านี้ Fridays for Future and Extinction Rebellion ไม่เพียงแต่ต่ออายุการเคลื่อนไหวของสภาพภูมิอากาศเท่านั้น แต่ยังเร่งการดำเนินการด้านสภาพอากาศอีกด้วย นางแองเกลา แมร์เคิลนายกรัฐมนตรีเยอรมนีที่กำลังจะออกจากตำแหน่งยอมรับว่า โครงการ Fridays for Future ได้เร่งรัดการตอบสนองของประเทศต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
ขณะนี้นักเคลื่อนไหวด้านสภาพอากาศมีบทบาทที่ทรงพลังในการสร้างความมั่นใจว่ารัฐบาลจะปฏิบัติตามสนธิสัญญาสภาพภูมิอากาศกลาสโกว์ พวกเขาอาจไม่เพียงบังคับการเปลี่ยนแปลงจากภายนอกเท่านั้น รัฐบาลและภาคธุรกิจต่างๆ มีส่วนร่วมมากขึ้นและว่าจ้างนักเคลื่อนไหวรุ่นใหม่เพื่อช่วยในกลยุทธ์ด้านสภาพอากาศของพวกเขา
ตัวอย่างเช่น คณะบริหารใหม่ของ Biden ได้เชิญ Jerome Foster IIนักเคลื่อนไหวด้านสภาพอากาศผิวดำวัย 19 ปีให้ดำรงตำแหน่งในสภาที่ปรึกษาความยุติธรรมด้านสิ่งแวดล้อมของทำเนียบขาว ฟอสเตอร์ใช้เวลา 58 สัปดาห์ในการประท้วงนอกทำเนียบขาวสำหรับการดำเนินการด้านสภาพอากาศ และตอนนี้เขาอยู่ข้างใน
แม้ว่าสิ่งนี้จะแสดงถึงชัยชนะของนักเคลื่อนไหวในความพยายามเพื่อให้ได้มาซึ่งความชอบธรรมในกระแสหลัก แต่ก็ยังไม่ชัดเจนว่าการทำงานภายในบริษัทและรัฐบาลจะขับเคลื่อนนโยบายสภาพอากาศที่รุนแรงหรือไม่
การมีส่วนร่วมมาพร้อมกับความรับผิดชอบที่มากขึ้น
การประท้วง ของขบวนการเพื่อชีวิตคนผิวดำ ( M4BL ) ในช่วงฤดูร้อนของซีกโลกเหนือปี 2020 กระตุ้นให้เกิดการค้นหาจิตวิญญาณภายในกลุ่มนักเคลื่อนไหวด้านสภาพอากาศหลายกลุ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อการเหยียดเชื้อชาติได้ทำให้กลุ่มสภาพอากาศเลวร้ายในสหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร เยอรมนี และประเทศอื่นๆ
ในสหรัฐอเมริกา องค์กรพัฒนาเอกชนด้านสิ่งแวดล้อมที่จัดตั้งขึ้นหลายแห่งถูกครอบงำโดยพนักงานผิวขาว และมีเจ้าหน้าที่อาวุโสที่ไม่ใช่คนผิวขาวเพียง 22% แม้ว่ากลุ่มชาติพันธุ์ที่ไม่ใช่คนผิวขาวจะมีสัดส่วนประมาณ 40% ของประชากรทั้งหมดในสหรัฐอเมริกาก็ตาม
การสัมภาษณ์ของเราชี้ให้เห็นว่าการประท้วงเรื่อง Black Lives Matter กระตุ้นให้กลุ่มสิ่งแวดล้อมหลายกลุ่มมองเข้าไปข้างในและกระจายผู้ที่พวกเขาจ้างและเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้นำ Extinction Rebellion ต้องพิจารณาใหม่ถึงการใช้กลวิธีปฏิบัติการโดยตรง ซึ่งนักเคลื่อนไหวจงใจมุ่งหมายให้ถูกจับกุม เนื่องจากสิ่งเหล่านี้เป็นอันตรายต่อนักเคลื่อนไหวผิวสีมากกว่า
อย่างไรก็ตาม บางครั้งการเหยียดเชื้อชาติในสถาบันก็พิสูจน์แล้วว่าไม่สามารถแก้ไขได้ ในกรณีหนึ่ง บทของ Fridays for Future ของนิวซีแลนด์ถูกยุบเพราะตามคำพูดของมันเองกลายเป็น “พื้นที่ที่แบ่งแยกเชื้อชาติ ผิวขาวครอบงำ” ซึ่ง “หลีกเลี่ยง เพิกเฉย และสนับสนุน BIPOC [Black, Indigenous and Peoples of Colour] เสียง และความต้องการ”.
ไม่ใช่นักเคลื่อนไหวด้านสภาพอากาศทุกคนที่เปลี่ยนกลยุทธ์ แนวปฏิบัติในการจ้างงาน หรือองค์กรของตน ถึงกระนั้น หลายคนสนับสนุนขบวนการความยุติธรรมด้านสภาพอากาศมากขึ้น และยอมรับข้อจำกัดของ “ วิถีชีวิตสิ่งแวดล้อมนิยม ” ของชนชั้นกลาง นักเคลื่อนไหวด้านสภาพอากาศบางคนยังตระหนักถึงความจำเป็นในการให้ความสำคัญกับอัตลักษณ์ที่หลากหลายและตัดกันของผู้ที่อยู่ภายในการเคลื่อนไหวของสภาพภูมิอากาศ
ชุมชนพื้นเมืองเรียกร้องความยุติธรรมด้านสภาพอากาศมา เป็นเวลานาน Logan O’Reillyนักเคลื่อนไหวด้านสภาพอากาศชาวเมารีในอินเดียกล่าวอย่างมีพลังในพิธีเปิดการประชุมสุดยอดด้านสภาพอากาศที่กลาสโกว์ โดยเรียกร้องให้ผู้นำ “เรียนรู้ประวัติศาสตร์ของเรา ฟังเรื่องราวของเรา ให้เกียรติความรู้ของเรา และเข้าแถวหรือหลีกทาง” เราได้แต่หวังว่ารัฐต่างๆ จะรับฟังข้อเรียกร้องนี้และประสานการเรียกร้องให้มีการดำเนินการด้านสภาพอากาศแบบแยกส่วน
